عکاس: علیرضا علی ها
موقعیت: ایران، اصفهان
مساحت: 3000 متر مربع
ویلاصوفیا مفتخر است که پروژه ای را معرفی می کند که ترکیبی چشمگیر از سنت و مدرنیته را در طراحی خود ترکیب می کند.مفتخریم آثار هنری از جمله خورشید بانو، کانتر آینه، مجسمه الف لام میم، که توسط هنرمند سیاوش صوفی نژاد خلق شده است را در کنار آثار دیگر هنرمندان در این پروژه به نمایش بگذاریم.همچنين فرش نقطه نستعليق و فرش های چوگان از مجموعه هاي طراحي و توليد ويلاصوفيا در اين پروژه بي نظير چشم نوازي ميكنند .
تیم ویلاصوفیا تلاش کرده است تا با طراح و کارفرمای پروژه همکاری کند تا عناصر مناسب را پیشنهاد و ارائه دهد و ترکیب منحصر به فرد سنت و مدرنیته را در طراحی تقویت کند. این پروژه به عنوان یک شاهکار هنری و معماری منحصر به فرد معرفی می شود که خواهان جذب علاقه مندان به هنر و طراحی است.
این پروژه در شهر اصفهان یکی از شهرهای بیابانی و نیمه بیابانی ایران واقع شده است. در منطقه‌ای به نام ناژوان که به دلیل مجاورت با رودخانه زاینده رود دارای پوشش گیاهی متراکم‌تری نسبت به بقیه نقاط می‌باشد. زمین این پروژه به مساحت (۳۰۰۰) مترمربع به صورت باغ بوده و دارای ساختمان قدیمی به مساحت (۱۰۰۰) مترمربع در سه طبقه می‌باشد.
در بازسازی این پروژه پوسته خارجی ساختمان حفظ شده و تغییرات عمده در فضاهای داخلی اتفاق افتاده است. البته بخشی به این ساختمان تحت عنوان گلخانه الحاق شده که به صورت سازه فلز و شیشه بنا شده است.
در خصوص انتخاب سبک طراحی این پروژه، در هم فکری هایی که با کارفرما صورت گرفت و با توجه به خواسته‌ها و دغدغه‌های ایشان و نوع استفاده از فضا منجر به انتخاب سبک مراکشی شد.
در طراحی این پروژه با توجه به خصوصیات و ویژگی‌های معماری مراکشی و همچنین ایجاد فضاها و عملکرد های لازم به این نتیجه رسیدیم که پروژه باید تلفیقی از معماری مدرن و سبک مراکشی باشد.
چالش بزرگ در این پروژه همگام کردن و تلفیق این دو سبک (مدرنیته، سنت) بود به نحوی که هرکدام خصوصیات و ارزش‌های خود را حفظ کنند.
اولین و بزرگترین چالش تلفیق نمای گلخانه با ساختمان موجود بود. سازه‌ای کاملا مدرن از شیشه و فلز که در حقیقت از نظر عملکرد نقش حیاط مرکزی معماری مراکشی را ایفا می‌کند؛ یعنی استخر کوچکی در میان و کف سازی‌های رنگی و پوشش گیاهی استوایی و دارای منظره از فضاهای داخلی ساختمان.
به همین منظور نمای پروژه به دو بخش تقسیم می‌شود؛ نمای ساختمان قدیمی و نمای گلخانه که در قسمت نمای ساختمان قدیمی از المان‌های قوسی مراکشی در مقیاس بزرگ استفاده شده است. بدین صورت که در قسمت پایین از مصالح بنایی و سنگین استفاده شده و در قسمت بالا که از نظر بصری با نمای گلخانه بیشتر در تماس است از مصالح سبک یعنی چوب استفاده شده است. جهت ایجاد هماهنگی بین این نما و نمای گلخانه از طرح مشبک سنتی استفاده شد که در قسمت ساختمان قدیمی به صورت قاب دور قوس‌های مراکشی انجام شد و همان طرح مشبک با همان مقیاس به صورت یک پوسته مدرن با متریال ورق کورتن به صورت یک شبکه مدولار کار شد.
انتخاب ورق کورتن از جهت خصوصیت تغییر رنگ این ورق در طی گذشت زمان صورت گرفت که این نما طی گذشت زمان تغییر رنگ داده و به یک نمای پویا تبدیل خواهد شد.
همچنین شبکه مشبک مدولار از نظر عملکرد باعث کنترل نور گلخانه می شود که برای کنترل دما و رطوبت گلخانه بسیار کارآمد بود.
ایجاد ورودی اصلی ساختمان به صورت یک تک قوس مراکشی بلند در میان پوسته مدرن نمای گلخانه، گسستگی بین دو نمای ساختمان قدیمی و گلخانه را از بین برده و باعث تداوم یکپارچگی در نما شده است.
طراحی داخلی این مجموعه با توجه به خصوصیات معماری مراکشی یعنی کاربرد رنگ های متنوع و همچنین استفاده از قوس‌ها و جزئیات ظریف به صورتی که در تصاویر مشاهده می شود شکل گرفته است.
ورودی طبقه فوقانی توسط رنگ خاص شاخص شده و برای تاکید حرکت در این کریدور از تکرار مدولار طاق های چوبی مشبک استفاده شده است.
در قسمت سالن طبقه زیرین به جای گچ بری های سنتی از پنل های گچی (GFRG) با طرح سنتی استفاده شده است که در حقیقت یک بافت مدرن را در سقف ایجاد کرده است.
استفاده از کاشی‌های دست ساز رنگی با طرح‌های سفارشی و رنگ‌های ساختمانی متنوع از شاخصه‌های دیگر این پروژه می‌باشد.
نوع چراغ‌های استفاده شده در نورپردازی این پروژه بر اساس سبک مراکشی بوده ولی جانمایی ریتم و تکرار بر اساس اصول نورپردازی معماری مدرن انتخاب شده است.
در مجموع می‌توان گفت این پروژه ترکیبی از مدرنیته و سنت است که فرم کلی تحت تأثیر معماری سنتی و پلان‌ها و قسمت‌هایی از جزئیات داخلی و متریال ها تحت تأثیر معماری مدرن شکل گرفته است.
در قسمت ناهار خوری به منظور شاخص کردن فضای ناهار خوری از نظر بصری در سقف از آینه کاری به طور پراکنده داخل پنل‌های گچی استفاده شده است.
همچنین تراز حیاط که به صورت پلکانی بوده است را گود برداری کرده و به تراز (۱۸۰-) رساندیم، سپس استخر را در این تراز بنا کردیم که نمای شیشه ای استخر به سمت سالن جلوه خاصی به فضا داده است.
تحریریه تخصصی و اختصاصی معمار رسانه
منبع: ویلا صوفیا
