شرکت مشاور: استودیو معماری درک فضا
تیم طراحی: حانیه دانشور، بهاره پزشکی، فاطمه حسنلو، تینا الفیده فرد، بیتا رضایی، امیرحسین محمد
اجرا: مازیار جمشیدی، سعید بخشی
مدیر پروزه: مهیار جمشیدی
نظارت: مازیار جمشیدی، سعید بخشی
تیم سازه و تاًسیسات: امید نیازی
گرافیک محیطی: مازیار جمشیدی
کارفرما: هاکوپیان
عکاس: دید استودیو
موقعیت پروژه: ایران، تهران، خیابان قائم مقام فراهانی، خیابان مشاهیر، کوچه مازندرانی، پلاک 43
مساحت: 200 متر مربع
نوع: اداری
وضعیت: ساخته شده
سال طراحی : 1401
کلامی از معمار اثر: بیان این نام در ابتدا احساسی دوگانه به وجود می‌آورد. هاکوتک ترکیبی ساخته شده از نام های هاکوپیان و تکنولوژی می باشد. واحد فناوری اطلاعات و ارتباطات مجموعه ی قدیمی و ریشه دار هاکوپیان؛ نسل جدید این مجموعه تعریف کننده ی پروژه بود. این ساختمان فضایی برای ارتقاء نسل جدید و اعتلای نسل قدیم این مجموعه در راستای دستیابی به اهداف سازمانی آن بود.
بستر پروژه یک آپارتمان 60 ساله با مصالح بنایی بود. همانند بنیان اصلی برند هاکوپیان 1976؛ اصیل و ریشه دار. نسل جدید قرار بود از بستر قدیمی برای پیشرفت استفاده کند، این اتفاق مبنای شکل گیری رویکردی دوگانه برای پروژه بود. ایجاد همبستگی و ساخت هسته ی واحد از این دوگانه کانسپت اصلی و مفهومی طرح بود. از نظر تکنیکال ایجاد فضایی با شفافیت بالا و فضابندی گسترده در یک ساختمان مصالح بنایی با رویکرد اتاق-اتاق امکان پذیر نبود. به همین دلیل به دنبال طراحی و اجراء یک سازه ی مکمل آهنی جهت تقویت، سبک سازی و ایجاد گشایش فضایی رفتیم. اما عناصر موجود ساختمان فرسوده برای ما حکم ساختار اولیه و قدیم مجموعه را داشت. در بخش های ارزشمندی از پروژه عناصر قدیمی را حفظ کردیم مثل ترکیب بندی‌های طاق‌های ضربی که با ترمیم و رنگ آمیزی، جلوه‌گری بیش از پیش یافته بودند و درکنار صفحه های مسطح کناف با نور های خطی قرار گرفتند که به خوبی بیانگر ارتباط این دو نسل باشند.
در بدنه ی جنوبی ساختمان اولیه جداره‌ی مشبک سیمانی وجود داشت که فضای دید و ندید پله‌ی بیرونی را ساخته بود. باهمین لهجه اما با نوگرایی پوسته ای بر روی جداره ی تراس بدنه ی شمالی واحد ساختیم. این پوسته چندبخشی است. بخش اصلی آن از بلوک های سیمانی تشکیل شده است که دید و ندید کیفیت نیمه باز با چاشنی کنترل نور جنوب را مهیا می کند. این پوسته موجب می گردد که تراس فضایی متعلق به لکه‌ی سالنِ کار باشد و محرمیت افراد نسبت به مسکونی های اطراف را حفظ کند. بخش دوم سازه‌ای معلق است که به صورت قسمت بندی شده، جرم پوسته را به تیر موجود در نما و لبه‌ی بام منتقل می‌کند. این بخش‌ها به این دلیل به وجود آمده اند که سه کیفیت دید یکسره را در روزن های مابین خود برقرار کنند. بخش سوم کابل های آهنی که میز‌هایی برای نوشیدن قهوه به سمت حیاط مشجر ساختمان اند و همزمان عملکرد همبند مابین دیوار سیمانی و شبکه ی آهنی آن را نیز دارند. این قاب ها در امتداد ترکیب بندی جداره های شفاف نمی‌باشد. در این پروژه پنجره‌ها و قاب های پوسته را جوری دیگر دیدیم. قاب های پنجره الزاما زشت نیست. می توانند همانند ترکیب بندی های خطی دو بعدی نقاشی های موندریان فضاها را برای ما قاب کند.
تحریریه اختصاصی معمار رسانه
منبع: استودیو معماری درک فضا
