شرکت مشاور: استودیو معماری فرامتن
اجرا: مهندس محمدعلی معززی
نظارت: حسن اسناوندی، نسترن نصیری
سازه: مهندس مهتاب جلوخانی، مهندس احسان اخوه
تأسیسات برقی: مهندس وحید قاسمی
تأسیسات مکانیکی: مهندس آییندار
رندر و گرافیک: شقایق محمودی، سوگند خطیبپور
عکس: علی میرشفیع
کارفرما: ناصر محمدی
موقعیت پروژه: ایران، استان تهران، شهرستان دماوند، روستای خسروان
مساحت سایت: 615 متر مربع
مساحت زیربنا: 650 متر مربع
نوع: ساختمان مسکونی تکواحدی
سال شروع و خاتمه پروژه: پاییز 1400 الی تابستان 1402
کلامی از معمار اثر: روستای خسروان یکی از روستاهای شهرستان دماوند است که از غرب با روستای آینهورزان، از شرق با روستای جابان، از شمال با رشتهکوه البرز و از جنوب با محور تهران-فیروزکوه همجوار است.
این روستا در ضلع شمالی محور مذکور و در پانزده کیلومتری دماوند واقع شده است. همین امر سبب شده تا زمینهای این روستا چشمانداز مناسبی به دشت آبسرد داشته باشند.
زمین ویلای کوهروان که بر روی دامنه "زرینکوه" واقع شده است از سمت شمال با زمینهای منابع طبیعی که ساختوساز بر آنها غیر مجاز است همجوار شده است. شیب زیاد زمین و همچنین برنامه پروژه ما را بر این داشت که توده را در لایههای پلکانی سازماندهی کنیم.
به همین منظور زمین را به صورت پلهای در سه تراز خاکبرداری کرده و از این طریق موازنه بهینهای را میان حجم خاکبرداری و بنای ساخته شده برقرار کردیم.
برنامه پروژه با توجه به حداکثر ارتفاع مجاز 50/10 متری از سطح زمین در سه طبقه همکف، اول و دوم سازماندهی شد. به گونه ای که در تراز پایینی جکوزی و پارکینگ همتراز حیاط، در تراز میانی به دلیل موضوع محرمیت، فضاهای خصوصی و طبقه فوقانی به دلیل چشمانداز مناسب و همچنین سطح اشغال بیشتر به فضاهای عمومی اختصاص یافت. با توجه به اینکه متراژ مورد نیاز فضاها در طبقات مختلف از پایین به بالا متغیر بوده و افزایش می یافت، توانستیم برنامه پروژه را با توجه به شیب و خاکبرداری پله ای زمین در لایه های خاکبرداری شده سازماندهی کنیم.
همجواری توده و خاک تامین نور و دیدومنظر برخی از فضاهای سکونتی را در معرض آسیب قرار داد؛ به همین منظور توده را از ضلع جنوبشرقی خالی کردیم. فضای خالی حاصل را در سه تراز موجود به هم متصل کردیم به طوری که در تراز پایینی پلکان اصلی پروژه، در تراز میانی حیاط مرکزی و در تراز بالایی آتریوم را جانمایی نمودیم.
ارتباط میان دوگانه زمین پلهای و بنا از طریق فضای خالی پیوسته میانی برقرار شد. براساس همین دوگانهگی متریال زمین پلهای را از سنگهای به دستآمده از خاکبرداری انتخاب کرده و در مجاورت آن برای متریال ساختمان از سنگ سفید خراشیده شده استفاده کردیم تا بتوانیم تاکید مضاعفی بر دوگانه زمین و بنا به وجود آوریم.
تحریریه تخصصی و اختصاصی معمار رسانه
منبع: استودیو معماری فرامتن